Powieść pt. „Bokserka” Grażyny Plebanek jest jak rozmowa z przyjaciółką. Zwierzenia przy kawie, herbacie, winie, o mężczyznach, uczuciach, rodzinie. Rozmowa o życiu podzielonym na rozdziały. To książka o odnajdowaniu siebie, odkrywaniu swoich możliwości.

Wyobraźcie sobie obóz, podczas którego dzieci nie mają telefonów komórkowych, tabletów, żadnej elektroniki. Aparaty fotograficzne służą wyłącznie do robienia zdjęć. Nie wolno kupować ani jeść chipsów. Słodycze są limitowane przez wychowawcę, bo przecież najpierw należy zjeść śniadanie/obiad/kolację niż obżerać się bez pamięci i kontroli.