Zachęcona pysznym tatarem z wędzonego łososia, który kilka razy gościł na naszym stole postanowiłam zrobić tatara ze śledzia. Przepis na niego znalazłam w rybnej książce Lidla. Danie to, a właściwie przekąska lub przystawka przed daniem głównym jest mocno wytrawna mimo dodanego miodu. Jest również ostra, kwaskowa i lekko słona – słowem zdecydowana w smaku. W mojej opinii to danie idealnie nadaje się na męski wieczór i świetnie komponuje się z dobrze zmrożoną wódką. No, ale przecież już nasi przodkowie wiedzieli, że rybka lubi pływać, prawda? W oryginalnym przepisie tatar podany jest z łyżką gęstej kwaśnej śmietany. Mnie ten dodatek nie pasował, ale spróbujcie i oceńcie sami.

Składniki (4 porcje):
500g płatów śledziowych
sok i skórka otarta z dwóch limonek
cebula dymka
3 ogórki konserwowe
1 papryczka chili
1 pęczek koperku
3 łyżki musztardy francuskiej
1 łyżka miodu
20ml oliwy z oliwek
sól i pieprz
4 łyżki śmietany

Kiedy parę dni przed Wielkanocą planowałam, co w tym roku przygotuję do jedzenia, wyszło mi, że święta powinny trwać tak tydzień przynajmniej. Wszystkiego zrobić się nie da i zjeść też nie. O wyrzucaniu jedzenia nawet myśleć nie lubię. Część potraw musiała więc poczekać na swoją kolej.

Jedną z nich były wiosenne i lekkie ciasteczka cytrynowe z kokosową nutą. Przepis znalazłam na stronie www.candycompany.pl. Ciasteczka są jasne, chrupiące z wierzchu i puszyste w środku. Podobno można je przechowywać w zamkniętym pudełku do 5 dni, ale tego nie sprawdziliśmy, bo zniknęły zbyt szybko.

Składniki:
130g mąki
łyżeczka proszku do pieczenia
90g masła
100g cukru
szczypta soli
skórka otarta z jednej cytryny
1 jajko
łyżeczka ekstraktu cytrynowego
1 łyżeczka soku z cytryny

Sezon na szparagi trwa niezwykle krótko. Najpiękniejsze i najświeższe można kupić na przełomie maja i czerwca, choć pierwsze pojawiają się w sklepach już pod koniec kwietnia. Szparagi są zdrowe, niskokaloryczne i przede wszystkim bardzo smaczne. Są bogatym źródłem witamin B, C, K, soli mineralnych, żelaza, potasu, fosforu, beta-karotenu, kwasu foliowego. Wspomagają koncentrację i pamięć, oczyszczają organizm pozytywnie działając na nerki i wątrobę.

Ja najbardziej lubię zielone ale i białe znajdują wielu swoich amatorów. Są doskonałym składnikiem sałatek i zup a młode i cienkie szparagi można jeść na surowo. Dziś propozycja połączenia zielonych szparagów z typowo wiosennymi warzywami ogórkiem i rzodkiewkami. Sałatka ta podana z delikatnym jogurtowym sosem może byś doskonałą lekkostrawną kolacją lub przekąską w upalny dzień.

Składniki (na dwie porcje):
dwie garście sałaty
2 ogórki gruntowe
4 rzodkiewki
10 zielonych szparagów
3 jajka
garść posiekanego szczypiorku
łyżeczka cukru,
łyżeczka soli

Historię małego chłopca Mowgliego wychowywanego w dżungli przez wilki znają chyba wszyscy. Od 50 lat kolejne pokolenia młodych ludzi śledzą z zapartym tchem jego przygody, śmieją się z zabawnego misia Baloo, podziwiają mądrego nauczyciela panterę Bagheerę. Choć wiemy, że nic złego się nie stanie, to denerwujemy się zaciskającymi splotami hipnotyzującego węża Kaa, czy namowami króla małp Louie, który za wszelką cenę, chce zdobyć ogień. Wreszcie w finale trzymamy mocno kciuki za dzielnego chłopca walczącego z żądnym zemsty i ludzkiej krwi tygrysem Shere Khanem.

Nie wiem jak wy, ale ja bardzo lubię tę historię. Dlatego też, kiedy dowiedziałam się, że wytwórnia Disneya postanowiła odświeżyć przygody Mowgliego film ten znalazł się w kolejce „koniecznie do obejrzenia".

Zwiastuny filmu były zachęcające, ale to co zobaczyliśmy w kinie przeszło moje oczekiwania.

Najnowsza „Księga Dżungli" w reżyserii Jona Favreau jest wierną adaptacją książki Rudyarda Kiplinga. Film z 1967 roku w rysunkowy sposób pozostawiał pewne niedopowiedzenia, przemilczał bardziej dramatyczne momenty a bajkowa adaptacja dołożyła humorystyczne postaci i przygody. Tegoroczny film uderza natomiast realizmem.

Choć to ciągle bajka dla dzieci, to jej przekaz jest bardziej „dorosły". To już nie tylko przygody niesfornego chłopca spotykającego na swojej drodze dobre i złe zwierzęta. To historia o dorastaniu dziecka rozdartego między światem zwierząt i ludzi. Mowglie nigdzie tak naprawdę nie jest u siebie. Dla zwierząt jest tylko ludzkim szczenięciem a ludzi nie pamięta zupełnie. Uczy się praw dżungli, ale niezależnie od woli, ludzkie cechy zaczynają w nim dominować. Odwaga, spryt, i dobre bezinteresowne serce to wszystko wyróżnia chłopca pośród jego towarzyszy a przygody uświadamiają mu że jest człowiekiem. Niestety bycie człowiekiem w dżungli początkowo wcale nie brzmi dumnie.

Lubię ryby, kasze, warzywa w różnych wydaniach. Jedynym bezmięsnym dodatkiem za którym nie przepadam to tofu. Ale może kiedyś je odczaruję w jakiejś interesującej potrawie? Nie potrafiłabym jednak zupełnie wyrzec się mięsa. Czasami po prostu chodzi za mną i kusi. Dziś zapachniał mi zniewalająco gulasz z dużą ilością warzyw.

Przepis na niego pochodzi z programu pt.: „Polska wieprzowina na trzy sposoby" Karola Okrasy. Wśród składników tej potrawy pojawia się pasta ajwar. To lekko pikantna pasta warzywna pochodząca z kuchni serbskiej, przyrządzana z papryki i bakłażanów z dodatkiem pomidorów, czosnku oraz octu i przypraw (sól, pieprz, chili). Jeśli jej nie lubisz dodaj do mięsa pomidory z puszki przesmażone na maśle oraz słodką paprykę w proszku. Będzie równie smacznie, choć nieco mniej paprykowo.

Składniki:
600g łopatki wieprzowej
100g wędzonego boczku
czerwona papryka
2 kiszone ogórki
cebula
4 ząbki czosnku
150g pasty ajwar