Ostatni dzień wakacji. Dla niektórych wybawienie, dla niektórych perspektywa katorżniczej pracy przez najbliższe dziesięć miesięcy. Tak czy inaczej w sumie wielka niewiadoma. Dla nieszczęśliwych ku pokrzepieniu serc i ducha a dla wszystkich do łasuchowania zrobiłam palmiery z czekoladą. Bardzo proste, z niewielkiej ilości składników, wyjdą piękne i smaczne każdemu, kto się za nie zabierze. Doskonałe do kawy i herbaty i jako słodki dodatek do drugiego śniadania dla uciśnionej braci uczniowskiej.

Za namową mojej siostry zaczęłam oglądać film „Weronika postanawia umrzeć” w reżyserii Emily Young. Choć film jest z 2009 roku jakoś nie po drodze było mi z nim do tej pory, podobnie zresztą jak z książką Paulo Coelho (2003). Treść więc zupełnie nie była mi znana. Po chwili wysłałam SMS’a do siostry „A o czym jest ten film, jeśli już po dziesięciu minutach główna bohaterka popełnia samobójstwo?”, „Cierpliwości” taką dostałam odpowiedź.

Kolejna zarwana noc za mną. A to za sprawą „Domu na szczycie klifu” Hannah Richell. Opowieść o rodzinie, w której już po pierwszych rozdziałach wiem, że coś złego się wydarzy. Narracja cofając się w czasie do przeszłości rodziny i znowu wracając do czasów teraźniejszych, umiejętnie buduje napięcie.

Do napisania tego wpisu zainspirował mnie krótki artykuł z lipcowego „Focusa” pt. ”Wino? Tylko o zachodzie słońca lub przy muzyce Mozarta”. Charles Spence profesor psychologii eksperymentalnej z Oksfordu próbował rozwiązać zagadkę dlaczego to samo wino lepiej smakuje na wakacjach niż po powrocie do domu? Naukowiec doszedł do wniosku, że kto chce odnaleźć zapamiętany smak trunku powinien spróbować stworzyć podobną scenerię, klimat, nastrój.

Kukurydza w kolbach to ulubiony dodatek do kolacji (lub podwieczorek) moich dzieci. Długo nie wiedziałam jak ją ugotować. Z garnka wyjmowałam taką twardą, że można nią było wbijać gwoździe w moje betonowe ściany.