Jest wiele domowych potraw, które mimo, że dobre, sprawdzone po prostu się przejadły i nie smakują jak dawniej. Diabeł tkwi w szczegółach jak się okazuje w kuchni też. Dziś chciałabym Wam pokazać jak w szybki i prosty sposób odmienić nudnego łososia w wyjątkowe danie. Tajemnicą jest ... salsa.

Ten dodatek kuchni meksykańskiej zrobiony ze zmielonych lub drobno posiekanych warzyw lub owoców z przyprawami o dziwo jest znany w Polsce od bardzo dawna. Pierwsza wzmianka pisana zawarta w słowniku polsko-łacińskim pochodzi z 1564 roku. W „Encyklopedii staropolskiej ilustrowanej" z 1900 roku historyk, archeolog i etnograf Zygmunt Gloger, opisał ją jako „kwaskowatą przyprawę do potraw, zwykle sos z octem pieprznym robiony". Nie jest to więc wynalazek nowy ale chrupiąca, słodko-kwaśna potrawa z lekką ostrą nutą, która zmieni zwykłą rybę w ciekawe danie. Ja ją odkryłam dzięki mojej siostrze i kucharskiej książce rybnej Lidla.

Składniki:
4 kawałki łososia
4 ogórki kiszone
6 pomidorów suszonych z oliwy
papryczka chili
1 ząbek czosnku
2 łyżki posiekanej kolendry
1 łyżeczka startego świeżego imbiru
1 łyżka miodu
2 łyżki oliwy

Prawie każda młoda dziewczyna marzy o welonie, długiej sukni, księciu na białym koniu i Tym Najważniejszym Dniu. Po nim powinno nastąpić długie, wspólne i szczęśliwe życie we dwoje. Czasy się zmieniają, ale to jedno pozostaje niezmienne.

Główna bohaterka książki Jessie Burton pt.: „Miniaturzustka" młodziutka Nella Oortman staje na progu swojego nowego domu w pewne październikowe popołudnie w XVII wiecznym Amsterdamie. Ma głowę pełną marzeń o bogatym życiu z mężem kupcem Johannesem Brandtem. Zamiast kochającego, stęsknionego męża na progu domu wita ją oschła, mrukliwa szwagierka i egzotyczna służba. Mąż pojawia się jakiś czas później ale nie poświęca młodej żonie czasu. Kolejne dni nie zmieniają sytuacji.

Rekompensatą braku mężowskiej uwagi ma być niezwykły prezent: miniatura domu, na razie jeszcze pusta a z biegiem czasu wypełniana misternymi figurkami i przedmiotami wykonanymi przez tajemniczą miniaturzystkę. Replika domu i kolejne jego elementy fascynują i przerażają młodą dziewczynę. Okazuje się, że są wykonane tak precyzyjnie, jakby ktoś obserwował życie Nelli z bliska. Za ich pośrednictwem dziewczyna odkrywa mroczne tajemnice mieszkańców domu. Wydaje się jej również, że są one przyczyną kolejnych niepokojących wydarzeń. W jej głowie pojawia się coraz więcej natrętnych pytań: Skąd miniaturzystka tyle wie o rodzinie jej męża? Czy steruje przyszłością mieszkańców domu? I w końcu jedno i najważniejsze: Kim jest utalentowana artystka?

Są takie potrawy, które równie dobrze smakują świeżo po przygotowaniu na gorąco jak i potem podane na zimno. Lubicie pieczonego kurczaka? Fantastyczny gorący i aromatyczny na obiad ale równie doskonale smakuje na zimno na przykład jako dodatek do sałatki. Kotlet schabowy, chyba najbardziej znany polski obiad z ziemniakami nie ma sobie równych. Teraz wyobraźcie go sobie na zimno między dwiema połówkami chrupiącej bułeczki z pomidorem na pikniku... Brzmi wspaniale prawda?

Taką potrawą, którą można serować i jeść, zarówno na ciepło jak i na zimno, jest ryba po grecku. Wbrew nazwie Grecy jej nie znają, ale w mojej opinii szybko powinni to nadrobić.

Składniki (dwie porcje):
300g filetów białej ryby morskiej
2 marchewki
2 pietruszki
pół selera
2 cebule
2 łyżki masła
2 łyżki koncentratu pomidorowego
2 liście laurowe
3 ziela angielskiego
sól, pieprz

Czekolada i orzechy to duet doskonały. Jeśli dodamy do niego pomarańczę to otrzymamy ucztę dla zmysłów. W szare, smutne popołudnie zróbcie sobie ciasteczka czekoladowo orzechowe z aromatyczną pomarańczową nutą. Jeszcze tylko potrzebujecie dobrej książki, filmu, kubka gorącej herbaty i można stawić czoła szarudze za oknem. Nie polecam jedynie stawiania wszystkich ciastek na wyciągnięcie ręki. Może się okazać, że nie wystarczy ich do końca pierwszego rozdziału książki.

W przepisie na ciastka jest brązowy cukier. Nie pomijajcie go w przepisie. Brązowy cukier podkreśla smak połączenia czekolady i pomarańczy.

Składniki:
300g pszennej mąki
75g mąki razowej
łyżeczka sody oczyszczonej
½ łyżeczki soli
200g masła
200g białego cukru
100g brązowego cukru

Dopóki na restauracyjnym rynku w Polsce nie pojawiły się pierogarnie serwujące pyszności ze każdym możliwym i niemożliwym nadzieniem w moim domu pierogi były świętem. Pamiętam jak z mamą lepiłyśmy pierogi i układałyśmy je w równych rządkach po 10 sztuk. Dla dużej rodziny powstawały przemysłowe ilości tych obiadowych pyszności. W moim domu robię najczęściej pierogi z mięsem i warzywami wykorzystując zawartość garnka z rosołu. Podaję je albo smażone na złoto albo świeżutko ugotowane z uprażoną na maśle cebulką.

Sekretem domowych pierogów jest ciasto. Każda gospodyni ma swój własny sekretny przepis, na podstawie którego powstaje miękkie i elastyczne ciasto. Farsz można przygotować właściwie ze wszystkiego. Dziś przepis na pierogi z boczniakami.

Składniki:
Ciasto:
0,5 kg mąki pszennej + mąkę do posypania stolnicy
½ łyżeczki soli
60ml oleju
200ml gorącej wody