Dużo i ciężko taka była sarmacka kuchnia. Szlachta jadała dania z mięsa ociekające tłuszczem, a to wszystko popijała alkoholami. Niezbyt mocnymi, ale w ilościach istotnie wskazujących na spożycie.

Dopiero upodobania kulinarne króla Stanisława Augusta zapoczątkowały zmiany, łącząc francuskie i polskie tradycje kulinarne. Stopniowo i z oporami rezygnowano z sarmackiego obżarstwa, coraz częściej zwracano uwagę na zdrową dietę.

Za królewskie biesiadowanie i oprawę kulinarną obiadów czwartkowych dbał znakomity kucharz Paweł Tremo. Swój kunszt zdobywał podróżując po Europie. Król wypłacał mu podobno rocznie ponad 10 tys. zł, i była to najwyższa pensja kucharza w Polsce.

Gdy Stanisław August Poniatowski abdykował i osiadł w Petersburgu, towarzyszył mu Tremo. Po śmierci króla wrócił do Polski i zamieszkał w ofiarowanym przez króla dworku na Grzybowie pod Warszawą.

Jednym z dań serwowanych królowi była zupa cebulowa. Dziś już nie wiadomo, czy Paweł Tremo podpatrzył przepis na to danie w jednej z kuchni francuskich i przywiózł go do Polski, czy może było odwrotnie. Może to któryś z francuskich gości króla zachwycony prostą i wykwintną zupą zdobył przepis i rozsławił go we Francji. Dość, że dziś zupa cebulowa kojarzy się głownie z kuchnią francuską.

Składniki:

1 kg cebuli

bulion wołowy lub bulionetka wołowa

100ml białego wytrawnego wina

1 łyżka masła

8 łyżek ostrego startego sera (np. Gruyère ale może być inny)

sól pieprz

Cebulę obrać, pokroić w cienkie piórka i zrumienić na maśle w wysokim rondlu. Trzeba uważać, żeby nie przypalić cebuli, bo zupa będzie miała gorzki smak. Pod koniec smażenia wlać wino i zamieszać. Chwilę poczekać, aż alkohol wyparuje i zalać cebulę bulionem wołowym. Ilość płynu zależy od tego, jak bardzo gęstą zupę chcecie uzyskać. Gotujemy zupę około 20 minut. Gotową doprawiamy solą i pieprzem i wlewamy do żaroodpornych miseczek. Posypujemy startym żółtym serem i zapiekamy w piekarniku aż ser się przyrumieni. Podajemy z razowymi grzankami.

Smacznego!